Bunu sık sık düşünür ve özlerim.

Uyanınca yeni bir gün başlar, neler olur bilinmez. Odanın loşluğunda saklanıp
kaybolup gitmek, unutulmak istiyorsun.
Hayatın kıyısında, belki de hiç varolmadan yaşamın son noktasında buharlaşmak.
Özlediğin bir insan, yapmak istediğin bir şeyler olmadan , kimliğinin ve kişiliğinin bilinmek istenmediği boşluklarda süzülüp akan,
bazen bir ağacı ya da insanı tül gibi saran buhar. Sis bulutu.
Güneş yükseldiğinde, havaya karışıp yok olan, akşamın serinliğini bekleyip, yeniden ortaya çıkan bir bulut olup pencerenin aralığından dışarı süzülüvermek istiyorsun.
Bunu sık sık düşünür ve özlersin.

Mehmet Günsür