Köprüler

Adam 4 yıldır yalnızdı. Kadının yanına oturdu. 4 duble rakı içti. Kadın hep geçmişinden bahsetti, 3 duble votka içti, bazen vişnesini abartarak. Adam sevmedi, kadına dair hiçbir şeyi. Kadınları iyi tanıyordu, iyi idare etti. Kadının evine gittiler. Adamın vücudu kadına çarptı, tesadüfi bir kaza gibi. Terleri birbirlerine yapıştı, acı biber yemiş ağız gibi. Birbirleriyle çiftleşmesi doğaya aykırı iki hayvan gibi seviştiler.
Bu benim bu hayata gelişimin öyküsü. İki yalnız , iki alkolik, iki anlamsız et parçasının kim bilir hangi kafayla dünyaya saldığı bir dölüm ben.
Şimdi babamın annemin yanına oturduğu gibi senin yanına oturdum. Nefesin  anason kokuyor, hikayelerin hep arkandan bakıyor. Az sonra çocuğumuz doğacak, ama sen bunu bilmiyorsun. Nasıl bir intikam köprüsüdür bu ?
Kader, sevdiğin için uydurduğun tesadüfler köprüsüymüş, ya sevdiğin yoksa?
Benim gibi kirli, kokuşmuş duygularınla inşa et köprülerini.
Elbet insanlık da bir gün gelip o köprüleri yıkacak.
Bulutlar sana türlü türlü şakalar yapacak.
Ve sen hep içini aşkla dolduran denizlerin içerisinde yüzecek, balıklara anlatacaksın hikayeni.